Waarom kreeg zijn vader na de oorlog geen onderscheiding voor zijn verzetsactiviteiten? Die vraag heeft Toon Toonen (1931) zijn hele leven beziggehouden. Alle leden van de Binnenlandse Strijdkrachten – een bundeling van alle Nederlandse verzetsgroepen – ontvingen na de oorlog een herinneringsinsigne. Maar Toonen kreeg er geen, terwijl hij zijn verzetsactiviteiten bijna met de dood […]
Verder lezen ›Delft
De chaos en de gekte van kamp Amersfoort
De Delftse student Mom Wellenstein overleefde kamp Amersfoort en publiceerde na bijna zeventig jaar zijn herinneringen aan het allereerste concentratiekamp in Nederland. Op 19 april 2004 houdt Edmund ‘Mom’ Wellenstein een herdenkingslezing bij Kamp Amersfoort. Het is dan 62 jaar geleden dat hij daar was, als 23-jarige student, opgepakt wegens het verspreiden van een […]
Verder lezen ›De fluwelen revolutie aan de TH Delft
De jaren zestig zijn de geschiedenisboekjes ingegaan als een roerige tijd. De koude oorlog bepaalde de internationale politieke verhoudingen. In Nederland kwam het tot een botsing tussen de gevestigde en de nieuwe orde. Gerenommeerde theatergezelschappen werden met tomaten bekogeld vanwege hun gebrek aan maatschappelijk engagement. In universiteitssteden kwamen jongeren in opstand tegen de starre verhoudingen […]
Verder lezen ›Bij ons aan de Chopinlaan: Een buurt vol beloftes
Door mijn werk kom ik op plaatsen waar de meeste mensen niet komen. Dat beschouw ik als een groot voorrecht. Het afgelopen jaar had ik bijzondere ontmoetingen met doodgewone mensen in de Gillisbuurt. Ik kende de buurt alleen van naam. Ik had er geen kennissen en er zijn geen voorzieningen die me uitnodigen om mijn […]
Verder lezen ›Bij ons aan de Chopinlaan: Broers
De man trekt zijn muts over zijn hoofd en knoopt zijn warme jas dicht. Je zou denken dat hij na dertig jaar wel gewend zou zijn aan de Nederlandse herfst en winter, maar telkens laat hij zich verrassen door de invallende kou. Straks, in Suriname, zal hij er geen last meer van hebben. Hij gaat […]
Verder lezen ›Bij ons aan de Chopinlaan: In hetzelfde schuitje
‘No man is an island’, schreef John Donne. Ik moet aan de 17de-eeuwse dichter denken als ik afscheid neem van een Somalische vrouw die inspirerend kan vertellen over haar leven in de Gillisbuurt. Niemand is een eiland. We maken allemaal deel uit van een groter geheel. Ze was twintig toen ze verhuisde naar Nederland. Ze […]
Verder lezen ›Bij ons aan de Chopinlaan: ‘Zusterwijk Gillis’
Hij is er niet opgegroeid, maar kent de buurt van vroeger, toen hij er regelmatig kwam voetballen. ‘Gillis’ won altijd. Waren ze gewoon beter? Konden zij vaker oefenen op één van de vele trapveldjes in de buurt? Hij weet één ding zeker: als er een voetbaltoernooi zou worden georganiseerd tussen de verschillende Delftse buurten en […]
Verder lezen ›Bij ons aan de Chopinlaan: Heimwee
Ze is graag buiten. Dus zit ze vaak op haar balkon, met een sigaartje. Soms roept ze iets naar beneden, naar de jongeren die zich op het plein ophouden. Ze roept ze tot de orde of maakt juist grapjes. Ze weet: humor breekt altijd het ijs. De meeste jongeren kent ze bij naam. En zij […]
Verder lezen ›Met Pierre van Hauwe beleefde Delftse muziekonderwijs glorietijd
Het culturele leven stond in het na-oorlogse Delft op een laag pitje. Muziekonderwijs was er wel, maar niet voor een breed publiek. De oprichting van de Stedelijke Muziekschool bracht hier verandering in. Delft maakte in de jaren zestig een enorme inhaalslag. Dankzij de bevlogen muziekpedagoog Pierre van Hauwe liep Delft niet meer achter op het […]
Verder lezen ›Bij ons aan de Chopinlaan: Niet klein te krijgen
Onverwachte tegenslagen en verkeerde inschattingen kunnen een mens lelijk in de problemen brengen. Soms moet je leren ‘help’ te roepen als dingen dreigen mis te gaan. Ze was 24 jaar toen ze van Den Haag verhuisde naar Delft. Dolblij met haar ruime woning aan de Chopinlaan. Eindelijk wat meer woon- en leefruimte voor zichzelf en haar […]
Verder lezen ›